Wijknieuws 2024 nr. 10

Vaderdag en ont-vadering
Ik beluisterde nog een oude aflevering van ‘De ongelooflijke podcast’. Deze ging over ont-vadering. Dat ‘de man’ zijn beste tijd gehad lijkt te hebben. Hij doet er niet meer echt toe. Waar de mankracht vroeger het verschil uitmaakte, kan dat nu door apparatuur vervangen worden, op een enkele uitzondering na. De man heeft het nodig om nodig te zijn, anders komt hij niet uit de verf. Dan voelt hij zich net als een dar in een bijenvolk. Na de bevruchting niet meer nodig. Zulke dingen lijken ook door te werken in de kerk. De animo wordt minder om je als mens in te zetten, wanneer je man-zijn er niet meer zo toe doet. Overigens zie ik elke zondagmorgen wel massa’s mannen racefietsend langs de weg en mountainbikend door het bos gaan. Blijkbaar kunnen we daar nog iets kwijt van onze mannelijkheid (of kweken we nog wat mannelijkheid op onze (gladgeschoren!) benen). Vader thuis kan nog steeds geen kinderen baren, maar verder haast alles doen wat moeder ook kan en andersom. En hij doet het ook graag op de manier van moeder, warm en zacht. Hebben we het dan nog over een vader? Of moeten we gewoon zeggen ‘mens’, wat neutraler qua gender? De tegenbeweging is ook op gang. Zo vergaapten we ons ook aan een aflevering van de EO over ‘tradwives’ en de mannelijke versie ervan. Terug naar de traditionele rolverdeling van de jaren ’50. We lijken de weg kwijt. Non-binair is een ding, maar ultra-binair is niet de oplossing. We lijken God kwijt. (Of heeft God ons opnieuw overgegeven, zoals we lezen in Romeinen 1, maar toch heel moeilijk vinden om vandaag de dag te horen en toe te passen?) God als Schepper en Vader, verheven, gezaghebbend en zo zorgzaam, voorzienend, barmhartig (afgeleid van baarmoeder!) en trouw. In de Bijbel wordt de man verantwoordelijk gehouden (al wijst hij soms heel snel op de vrouw…). In de 10 geboden richt God Zich expliciet op de mannen en vaders. Ze zijn er niet zomaar. Ze zijn geliefd, maar hebben ook een opdracht, naast vrouwen en moeders. Dezelfde, maar dan anders. Gelijkwaardig, maar niet gelijk. En tegelijkertijd geldt: elke man is ook gelijkwaardig, maar niet gelijk aan al die andere mannen. Voor wie het gegeven is: een mooie Vaderdag!

Op 16 juni bereiden we ons voor op de bediening van het heilig avondmaal een week later. Wat ik mooi vind aan het KC dat zo vaak bijeenkomsten worden verbonden aan het samen houden van de maaltijd. (En dat er wat de jongeren betreft wel vaker gegeten mag worden met oud en jong!!) Gemeente zijn en samen eten en samen de maaltijd van de Heer vieren, horen dicht bij elkaar. Wie niet met elkaar aan tafel kan, kan ook niet met elkaar avondmaal vieren. Dat is de voorbereiding. Wie met elkaar avondmaal viert, kan ook met elkaar aan tafel. Dat is nabetrachting. Pas als men zich niet in kan houden, dan kan men beter thuis eten, zo raadt Paulus de gemeente van Korinthe aan. Dat ‘oordeel’ wat boven het avondmaal ‘hangt’ en ‘hing’ heeft overigens niets te maken met de angst om met een niet wedergeboren hart aan tafel te gaan. (We zouden ook thuis niet onbekeerd aan tafel mogen gaan…!) Het gaat erom, wanneer je samen eet en wanneer je samen avondmaal viert, dat je op elkaar wacht, dat je elkaar verwacht. Omdat je samen de komst van onze Heer Jezus Christus verwacht. Dan wil je niet dat iemand achter blijft. Mooi om zoveel als mogelijk is, met elkaar de maaltijd te vieren. Wanneer iemand het spannend vindt om te gaan, of om bijvoorbeeld de schaal met brood door te geven, elkaar de vrede van Christus toe te wensen: heb het daar eens met iemand over. (Voorbereiding!) Misschien kun je samen gaan. Mooi, wanneer het ’s morgens niet kan, om dan proberen de middagdienst bij te wonen op de avondmaalszondag. Wanneer ook dat niet kan en er toch verlangen is om deel te nemen aan het avondmaal, neem dan eens contact op, dan kijken we wat er wel mogelijk is. (Wees niet passief!) Het avondmaal dient ter versterking en bemoediging van ons zwakke geloof!

Bij de voorbereiding op het avondmaal staan we stil bij Efeze 4:1-16, een gedeelte dat eerder dit jaar (bij de bevestiging van ambtsdragers) ook in de verkondiging aan de orde kwam. Nu beluisteren we het na Pinksteren. Ook hier gaat het om waar we toe ‘geroepen’ zijn; namelijk tot ‘één lichaam, één hoop’. We willen in deze dienst ook een tweede stap zetten bij de ontwikkeling van het nieuwe beleidsplan, met een korte preekbespreking, verdere aanscherping van de droom (roeping) en uitwerking van de vorige keer. Bij de voorbereiding ligt de focus op de verzen 12-16, bij de viering in de ochtenddienst op 23 juni op de verzen 1-6 en in de middagdienst (voortzetting en nabetrachting) Efeze 4:17-32, het nieuwe leven uit Christus en door de Geest, waardoor er voor het oude leven geen plaats meer is. (Ik hoop ook dat deze dienst een plaats bij ons heeft of krijgt!)

Elke zondagmorgen wordt in de consistoriekamer gebeden met de afvaardiging van de kerkenraad en de dienstdoende predikant. We bidden een kort gebed, waarin we de dienst en alles wat daarvoor en daarin gebeurt, in Gods handen leggen en bidden om een zegen. Dat betreft het werk van de koster, technici, muzikanten en zangers, ieder die een taak heeft. Wanneer we zo bidden, kunnen we met verwachting de kerk betreden, als ruimte van Gods aanwezigheid en van de ontmoeting met Hem. Na de zegen is het ook goed om de gemeente te groeten bij de deur of bij een bakje koffie of thee. De kerkrentmeesters en diakenen dragen zorg voor de gaven. We hebben besloten om na enige tijd dan ons nog even terug te trekken en de dienst ook weer met dankzegging aan God af te sluiten. Uiteraard hopen we ook dat de gemeente biddend toeleeft naar de diensten en voldoende reden heeft om ook na afloop thuis weer te danken!

We denken aan gemeenteleden die zorgen hebben over hun gezondheid.

We denken ook aan verschillende gemeenteleden, die langdurig onder fysieke en mentale zorgen gebukt gaan en hopen en bidden met hen om hierin opgebeurd te worden en Gods kracht te ervaren.

In de maand mei zijn we als pastoraal werkers en als pastorale ouderlingen bij elkaar geweest. Ds Marthijn van Leeuwen was er ook bij. Het was fijn/goed om met een bijna complete groep samen te zijn. Omdat onze predikant is aangesteld voor 4 dagen per week (80 procent) voor onze wijkgemeente, en voor 1 dag per week (0.20 procent) wijk overstijgend voor hervormd Ermelo, hebben wij met elkaar besproken hoe het pastoraat goed geregeld kan worden. Dus wat doen de ambtsdragers en wat doet de wijkpredikant binnen het pastoraat?

De predikant zal het volgende doen: Het crisis pastoraat, een bezoek bij alle huwelijks jubilea ( 12,5, 25, 40,50, 60 jaar) en wat betreft het bezoeken van ouderen: niet rond de verjaardagen, maar van oud naar jong door de gemeente heen. 

De pastorale ouderlingen en werkers nemen de andere taken op zich: zieken thuis, gemeenteleden die niet meer thuis kunnen wonen (instellingen, verpleeg of verzorgingshuizen) en regulieren huisbezoeken. In september is de bedoeling om verder met elkaar te spreken en afspraken te maken.

Met Vriendelijke groeten,

Gerben de Graaff

Op 27 juni hopen Dhr. W Geurtsen en mw W. Geurtsen-Gerritsen 50 jaar getrouwd te zijn. We feliciteren hen met deze mooie mijlpaal en wensen hen bij voortduur Gods zegen toe op de gezamenlijke levensweg.

N.a.v. een vraag van een wat ouder gemeentelid om deel te mogen nemen aan het avondmaal, waar belijdenis doen voor in de kerk als een hoge drempel wordt ervaren, ontwikkelde zich het volgende: Er zijn vast meer mensen in de gemeente (en misschien ook  in de andere wijken van Hervormd Ermelo), waar ‘doop – belijdenis’ of ‘belijdenis – doop’ of ‘doop…’ niet werd vervolgd met een gezamenlijke avondmaalsviering. Deze is net als de doop door Jezus Zelf ingesteld. Toch kunnen er diverse redenen zijn waardoor het er nooit van is gekomen. Misschien heb je daar vrede mee gekregen, misschien ook wel niet en blijft het lastig. Daarom kom ik graag in contact met mensen die een dergelijk verlangen of onrust hebben en hier ook mee aan de slag willen en durven gaan. Ik denk aan een groepje wat oudere gemeenteleden, die ook overdag kunnen en dat we ons samen in een aantal middagen voorbereiden op het (alsnog) doen van geloofsbelijdenis (desnoods in kleine kring). Of, indien we al wel belijdenis deden, maar het later meer voor ons is gaan leven en we nog nooit deelnamen aan het avondmaal (of maar één keer en daarna niet meer), dat we ons bij deze kring aansluiten en zo samen in alle verscheidenheid mogen groeien met en aan elkaar naar Hem en naar een gezegende avondmaalsviering. Dus neem graag met mij (predikant) contact op, ook bij aarzelingen (want die horen bij dergelijke stappen!).

Begin september wil ik starten met een belijdenisgroep op maandagavond, na de Follow Me-catechese. Gedurende een winterseizoen komen we wekelijks samen (ongeveer 1,5u) om een onderdeel van het geloof te bespreken met elkaar. Gaandeweg kan het verlangen ontstaan om het geloof ook daadwerkelijk in het midden van de gemeente te belijden. Ook hier geldt: er zijn door de jaren heen mensen van allerlei kerken en tradities bij de gemeente gaan horen. Dat maakt het KC tot een veelzijdige geloofsgemeenschap. Maar hoe mooi zou het zijn om hier ook weer samen doorheen te gaan en ons te verdiepen in het geloof in God de Vader, Zoon en Geest, het geloof van alle tijden en plaatsen. Van sommigen ontving ik al een opgave, maar gebruik deze zomer ook eens om hierover na te denken, wanneer je daar nog niet toe gekomen was. Jong en ouder!

Hierbij de opbrengst van de maand mei. Dat is €176,50, waarvan €25,- en €10,- voor de bloemendienst. Iedereen hartelijk bedankt.  De volgende keer komen we als commissie bijeen op 3 juli om 14.00 in het K.C. Dan voor 2 maanden. 

Vriendelijke groet,

Anneke van Sloten

Conny van Ginkel ontving 10 euro voor de bloemendienst en 10 euro voor de ouderen activiteiten, ook ontvingen we 50 euro voor de kerk via Ds. van leeuwen. Dank aan de gevers!

De bloemen gingen op 26-5-2024 naar Arie van Duijvenbode en op 2-6-2024 naar Egbert van IJken.

Lig je in het ziekenhuis en lijkt het alsof er geen enkele verbetering in je toestand komt. En dan? Dan komt er een kaartje met een bemoedigende tekst, een appje, een telefoontje of een onverwachte bezoeker. Wat was het goed te mogen ervaren hoe belangrijk dat in zo’n situatie is. 

Graag willen Bea en ik iedereen bedanken die zo met ons meegeleefd heeft in deze periode. Wat zijn we blij deel uit te maken van zo’n warme wijkgemeente. Maar de meeste dank is aan Hem die alles ten goede keerde! Met een hartelijk groet, 

Arie van Duijvenbode.

Inmiddels mocht ik weer thuiskomen na de operatie in St. Jansdal en het verblijf in het Buurtzorgpension om thuis verder aan te sterken. Mede namens Nelie heel hartelijk dank voor al jullie gebeden en medeleven in de vorm van kaarten, bezoekjes en bloemen. Het heeft ons erg goed gedaan! Hartelijke groeten,

Egbert en Nelie van IJken

Voor informatie kunt u terecht bij: Wouter van den Hoek, 06-46073846, woutervandenhoek@icloud.com; Henri Ruitenberg, 06-53632568, mt.ruitenberg@hetnet.nl en Gert Turien, 06-55880128, gturien@yahoo.com

Mocht u berichten voor de beamer hebben, wilt u deze dan voor vrijdagavond 18.00 uur sturen naar de scriba via scriba.kc@hervormd-ermelo.nl. Berichten voor de kerkbode mogen hier ook heen gestuurd worden, deze moeten vóór donderdagavond in de week voorafgaand aan de verschijning binnen zijn. 

Het wil nog geen zomer worden. Daar kun je zomaar somber van worden. Dat is niet vreemd, dat mag. Het wil nog geen vrede worden. Daar kun je zomaar somber van worden. Dat is niet vreemd, dat mag. Het onrecht heerst op aarde. Daar kun je zomaar somber van worden. Dat is niet vreemd, dat mag. We weten niet meer wat waar of onwaar is. Daar kun je onzeker van worden. Dat is niet vreemd, dat mag. Niemand heeft ooit God gezien. Maar als we elkaar liefhebben, blijft God in ons en is Zijn liefde in ons volmaakt geworden (1 Joh.4:12). Laten de avondmaalsdiensten agape-maaltijden zijn!

Hartelijke groet,

Ds Marthijn van Leeuwen