12-07-2024

wijknieuws 2024 nr. 12

Zij had (n)Iemand

Mij werd gevraagd een begrafenis te leiden van één van de bewoners op ’s Heerenloo. Ze was 57 jaar geworden. Ze had een zeer laag denkniveau en kon niet met woorden communiceren. Vanaf haar vierde levensjaar woonde ze niet meer thuis. Er was geen contact met haar familie. In het gesprek met de begeleiding, waarvan sommigen al tientallen jaren werken in de zorg en soms ook op ’s Heerenloo, waren er die meerdere keren met haar waren meeverhuisd naar een nieuwe woning/groep. Twee keer viel er een pijnlijk zinnetje: ‘Zij had niemand’. Het bleef bij me haken en ik hoorde ook een stem uit de Bijbel, van iemand die niemand had. Er waren wel al wat liederen uitgekozen, die zeker tijdens de dankdienst voor haar leven gezongen moesten worden. De medebewoners zouden er ook bij zijn. Toen ik vroeg of er ook een tekst was om te lezen en overdenken, bleek dat niet zo te zijn. Ik gaf aan: ik moet wel denken aan een tekst, maar die is misschien wel wat heftig. We lazen samen Johannes 5:1-9. Over een huis met 5 zuilengangen, met een menigte van zieken, blinden, kreupelen en verlamden, die wachtten op de beroering van het water in de hoop op genezing. Jezus komt er binnen en staat stil bij een man die al 38 jaar ziek is. Op de vraag of hij beter wil worden, zegt hij: ik heb niemand… Ik zei tegen de begeleiders: al de jaren van haar leven, hebben we Jezus niet gezien, maar toch is het niet waar dat ze niemand had. Dat waren jullie en nog een paar anderen, waaronder een mentor. De begeleiders lieten het binnenkomen en raakten ontroerd. Want ze hadden het nergens om gedaan. Ze hadden haar lief en verzorgden haar heel graag. ‘Ze was een rustpunt voor ons’, zeiden ze. Dan de mentor, die ze had. Ze kwam elke week om bijbelclub met de bewoners te houden, samen met haar zus. Uiteindelijk mocht ze ook in de weekenden vaak bij haar logeren. De mentor was christen. Het verlangen werd sterker dat ook zij gedoopt zou mogen worden. Maar mag dat zomaar? Haar vader kwam enkele jaren in beeld en stond toe dat zij gedoopt zou worden. In 2005 werd ze gedoopt in de Opstandingskerk te ’s Heerenloo. Onvergetelijk. En haar begrafenis voor mij ook. In een rieten mand werd ze neergelaten in de aarde, met de bewoners rondom haar graf, 19 jaar na haar doop. Ze werd 57 jaar – 19 jaar = 38 jaar… Toen ze 38 jaar niemand had, was er iemand die haar -in Jezus’ naam- het water van de doop in hielp. Zo iemand is onsterfelijk! Het was sabbat op die dag…

NB Ik deel dit verhaal om twee redenen. Het is te mooi om erover te zwijgen. Gods Koninkrijk is breder dan je denkt en er schuilt achter Gods werk soms jaren van voorbereiding, door velen heen, voordat het zichtbaar wordt. De andere reden is dat er momenteel veel te doen is over de doop in de gemeente en in ons dorp. Gesprek erover is vaak moeilijk (of al te gemakkelijk) en emoties lopen zomaar op. Dit doopverhaal laat volgens mij iets zien wat een al te individuele benadering van de doop juist mist: wij zijn het niet die dopen, we worden gedoopt. Het is God Zelf Die Zijn handen in de doop naar ons uitstrekt. Is onze geloofskeuze het beslissende punt? Dan sluiten we wellicht sommigen van Gods kinderen uit! We moeten vasthouden aan een éénmalige doop, ook waar we van mening verschillen over het moment van de doop. Daarover mag best wat meer gesprek (en reflectie) zijn.

Verkondiging

Op 14 juli hoop ik weer in het KC voor te gaan. De keuze voor de verkondiging, Psalm 8, ligt er nog. Er zijn veel berijmingen en verwerkingen van deze psalm. In het Nieuwe Testament wordt deze psalm vaak aangehaald en op Christus betrokken. Er zit iets heel belangrijks in ook voor deze tijd: hoe gaan wij om met Gods schepping? Ben je werkelijk rentmeester over de natuur of er misschien ook zelf onderdeel van? Hoeveel rekening houdt u met uw voetafdruk? En wat doet dat ‘oorlogsvers’ in deze psalm (die juist in de vele ‘liedjes’ eruit gelaten is)?

Geboren: Milou Bea

Op 23 juni werd Milou Bea (roepnaam: Milou) geboren. Wat een vreugde bij familie Vliek. We feliciteren hen van harte met dit Godsgeschenk en wensen hen samen Gods zegen toe.

Omzien naar elkaar

Op dit moment zijn ons geen nieuwe situaties bekend die onze aandacht vragen. Ondertussen geldt natuurlijk wel van heel wat gemeenteleden dat ze met ziekte en zorg te maken hebben, lichamelijk, psychisch, zichtbaar en soms ook onzichtbaar. Ziekte grijpt altijd in in ons kunnen functioneren, meedoen in het leven. Het is diepingrijpend. Goed om juist ook naar hen die langdurig ziek zijn of behandelingen ondergaan om te zien, te bemoedigen, door hen te laten weten: ik denk aan je. Je bestaat voor mij!

Belijdenis voor ouderen

Op de oproep voor ouderen om eventueel een vorm van belijdeniscatechese te volgen, heb ik nauwelijks respons gehad tot op heden. Dat betekent dat ik binnenkort ga kijken met degenen die het wel aangaan, hoe we tot belijdenis (en avondmaal) kunnen komen. Wanneer u toch nog aarzelt: neem graag contact op.

Belijdeniscatechese

Voor de belijdeniscatechese in de avond, vanaf september, op maandag, komt gaandeweg meer belangstelling. Voor mij een reden om zelfs al uit te zien naar de periode na de zomervakantie! Ik vind het één van de mooiste dingen van het predikantswerk. Met mensen optrekken die bezig willen zijn met de inhoud van het geloof en daarop reflecteren en daarnaar willen leven. Ook ben ik in gesprek met mensen die een doopverlangen hebben. Mooi is dat. Elke beweging richting de avondmaalstafel is goed, hoe ver je er nog vandaan bent. Maar misschien moet je juist ook een stap zetten als het allemaal stil staat in je leven, of nog erger, achteruitgaat. Geloof kun je jezelf niet geven, je kunt wel een stap zetten.

Bloemen

23-6-2024         Erica Cozijnsen         

30-6-2024         Dhr. En Mw. van As  

Giften

50 en 10 euro via Ds. van Leeuwen bestemming kerk

Vrijwillige Hulpdienst

Voor informatie kunt u terecht bij: Wouter van den Hoek, 06-46073846, woutervandenhoek@icloud.com; Henri Ruitenberg, 06-53632568, mt.ruitenberg@hetnet.nl en Gert Turien, 06-55880128, gturien@yahoo.com

Beamer en kerkbode

Mocht u berichten voor de beamer hebben, wilt u deze dan voor vrijdagavond 18.00 uur sturen naar de scriba via scriba.kc@hervormd-ermelo.nl. Berichten voor de kerkbode mogen hier ook heen gestuurd worden, deze moeten vóór donderdagavond in de week voorafgaand aan de verschijning binnen zijn. 

Vakantie

Van 13 juli t/m 1 augustus is de scriba niet bereikbaar voor kerkzaken. Voor vragen kunnen gemeenteleden terecht bij de voorzitter,  Greet Bikker 0341- 551186.

Van 19 juli tot 9 augustus is de wijkpredikant niet bereikbaar voor kerkzaken. Wanneer er zaken aandacht vereisen kunt u hiervoor terecht bij de sectieouderling/pastoraal werker of indien er ingrijpender zaken zijn, kunt u eveneens met Greet Bikker contact opnemen, die weet dan wel u met de juiste persoon te verbinden, bijv. in een situatie van (naderend) overlijden.

Tot slot

De laatste weken voor de zomervakantie is er ruimte om bezoekwerk te doen. Ik heb nu bijna alle 90-ers en heel wat 80-ers kunnen bezoeken. We zijn als gemeente gezegend met veel ouderen, waarvan er ook nog velen helder van geest zijn en sommigen zijn ook nog samen met een levenspartner. Ik merk tijdens de bezoeken wel vormen van eenzaamheid op, die ik als predikant nooit kan wegnemen. Samen kunnen we er wel voor elkaar zijn en ouderen die eenzaam zijn, kunnen ook zelf wel naar activiteiten komen (of zich laten rijden!). Helemaal mooi wanneer we ons als gemeente door de ouderen dagelijks omringd weten met hun gebeden. Omgekeerd mogen zij dan ook verzekerd zijn van onze gebeden voor hen, al doet een kaartje tijdens de zomervakantie ook goed!

Hartelijke groet,

Ds Marthijn van Leeuwen